Kuduruk Ürtiker
Neredeyse 5-6 yıl oldu,hastayım.Kronik ürtikermiş adı.Kronik değildi tabi sonradan çare bulunamayınca oldu kronik.Merve oldu ilaç bağımlısı.Günde yarım içince normalleştiğim ilaçlardan 3 tane içince de bir halt olmuyor artık.Her sabah uyanınca elimi ayağımı gözlerimi kontrol ediyorum insan gibi miyim diye :) Psikolojimi bozdu gerçekten ama baya alıştım zamanla.İlk başlarda aynaya bakamazken şimdi makyajımı yapıp sokaklarda dolaşıyorum tip tip bakan insanlar eşliğinde hayatıma devam etmeye çalışıyorum.Sürecin 1 yıla yakınını ölümle burun buruna geçirdim.Hiçbiri canımı yakmıyor bencil insanlarım kadar.Öyle bir hastalık ki bu gece normal yatıp sabah yürüyemeyerek uyanıyorum.Haftalarca tuvalete bile babamın kucağında taşıdığını biliyorum, kimi zaman giyinemediğim için evden çıkamadığımı.Bitmiyor insanların istekleri ve bencillikleri.Hasta olduğumu kabullenmeyerek bana daha büyük işkence ediyorlar.Bir yere davet ediliyorum o gün hasta oluyorum ve gidemiyorum,bunun için bana küsüyor insanlar